Εμπόριο άγριας ζωής

Στις μέρες μας, η ανάπτυξη της τεχνολογίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς οδήγησε στην δημιουργία εναέριων και θαλάσσιων διαδρόμων επικοινωνίας ακόμη και μεταξύ των πιο απομακρυσμένων χωρών του κόσμου. Αφενός, αυτό αποτελεί πλεονέκτημα για την ανάπτυξη εμπορικών και οικονομικών σχέσεων μεταξύ των χωρών. Αφετέρου όμως, το δεδομένο αυτό συνέβαλε στην αύξηση φαινομένων εμπορίου άγριας ζωής, συμπεριλαμβανομένου σπάνιων και απειλούμενων ειδών χλωρίδας και πανίδας.

Εννοιολογικά, το εμπόριο άγριας ζωής περιλαμβάνει την μεταφορά ειδών άγρια ζωής με ψηλή οικονομική αξία εκτός των εθνικών συνόρων ανάπτυξης και διασποράς των ειδών, με απώτερο στόχο το κέρδος [1]. Έτσι, η έννοια αυτή θα έπρεπε να διαχωρίζεται και να μην συγχέεται με το εμπόριο άγριων ειδών ζωής με σκοπό την κατανάλωση τους αφού στις πλείστες των περιπτώσεων αυτών τα είδη προέρχονται από εξουσιοδοτημένες φάρμες καλλιέργειας των ειδών με σκοπό το εμπόριο τους [1,2].

Σύμφωνα με ερευνητικούς κύκλους [3], σήμερα το εμπόριο άγριας ζωής αποτελεί την τρίτη συχνότερη παράνομη εμπορική συναλλαγή ανά το παγκόσμιο, ακολουθώντας το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων  ενώ σύμφωνα με την Διεθνή Αστυνομία (Interpol), η οικονομική έκταση του ζητήματος αφορά την διακίνηση 10-20 δις. δολαρίων / χρόνο που ξοδεύονται στην παράνομη αγορά σπάνιων και απειλούμενων ειδών.

Συχνά, το εμπόριο άγριας ζωής αφορά άτομα σπάνιων ειδών πανίδας όπως ερπετά, μικρά και μεγάλα αιλουροειδή και πανέμορφα πτηνά τα οποία διοχετεύονται σε συλλέκτες για εμπλουτισμό της ευφάνταστης συλλογής τους. Ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ατόμων όμως από τα εμπορεύσιμα αυτά είδη πεθαίνουν πριν φτάσουν στον αγοραστή τους αφού το ποσοστό θνησιμότητας σε αιχμαλωσία είναι ιδιαίτερα ψηλό. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι το ποσοστό επιβίωσης κατά την μεταφορά για τους σπάνιους χαμαιλέοντες της Μαδαγασκάρης δεν ξεπερνά το 1% αφού λόγω του παράνομου της συναλλαγής, τα ζώα μεταφέρονται για μέρες σε ερμητικά κλειστά κουτιά χωρίς ικανοποιητικό οξυγόνο, τροφή και νερό [1,2,4]. Στις πλείστες των περιπτώσεων, το εμπόριο άγριας ζωής δεν αφορά ολόκληρο το άτομο αλλά κάποιο τμήμα του φυτού ή του ζώου το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο ως καλλωπιστικό ή χρηστικό  αντικείμενο. Χαρακτηριστικά αναφέρεται το εμπόριο  ελεφαντοστού για δημιουργία μικρο-διακοσμητικών αντικειμένων και κοσμημάτων καθώς επίσης και το εμπόριο δέρματος φιδιών για χρήση στην βιομηχανία της ένδυσης και υπόδησης.  Σύμφωνα με στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από την Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών (Cites), κατά το 2013 θανατώθηκαν 20,000 ελέφαντες από λαθροθήρες με σκοπό το εμπόριο ελεφαντοστού, 1004 ρινόκεροι θηρεύτηκαν για το κέρας τους, 8125 φολιδωτοί μυρμηγκοφάγοι για τις σκληρές πλάκες τους ενώ απροσδιόριστος παραμένει ο αριθμός πυθώνων που έχουν θυσιάσει το δέρμα τους για την δημιουργία αντικειμένων στην βιομηχανία της μόδας [1,4].

Πέραν της αυτονόητης συνέπειας του εμπορίου άγριων ειδών που αφορά την μείωση του αριθμού  των ατόμων των εμπορεύσιμων ειδών στη φύση, αξιοσημείωτη χαρακτηρίζονται και οι επιπλέον περιβαλλοντικές συνέπειες που μπορεί να επιφέρει το εν λόγω ζήτημα. Αρχικά, η πρακτική αυτή αποτελεί επιπρόσθετη απειλή για τα φυσικά οικοσυστήματα αφού η αφαίρεση ατόμων μπορεί να προκαλέσει αστάθεια των τροφικών πλεγμάτων. Αυτό γιατί ο κάθε οργανισμός που συμμετέχει σε ένα τροφικό πλέγμα συμβάλλει στην ρύθμιση του μεγέθους των πληθυσμών όσων ειδών εντοπίζονται σε κατώτερο τροφικό επίπεδο από αυτόν ενώ επιπρόσθετα επιτρέπει την διατήρηση των ανώτερων τροφικών επιπέδων σε υγιή επίπεδα. Έτσι, επιτυγχάνεται και διατηρείται η  ισορροπία στα μεγέθη των πληθυσμών των διαφόρων ειδών στην φύση χωρίς να υπάρχει έντονη απειλή υποβάθμισης και κατάρρευσης των φυσικών οικοσυστημάτων.  Είναι στο χέρι όλων μας να σταματήσει η πράξη εμπορίας ειδών άγριας ζωής. Ας αρνηθούμε όλοι μας την αγορά αναμνηστικών και διακοσμητικών προϊόντων που προέρχονται από άγρια φυτά και ζώα. Ας διαδώσουμε σε γνωστούς και φίλους την θέση μας για την διατήρηση της άγρια ζωής και ας υποδείξουμε στον κόσμο ότι το καλύτερο αναμνηστικό από ένα άγριο ζώο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εικόνα του ίδιου του ζώου ελεύθερο στο φυσικό του περιβάλλον.

ΠΗΓΕΣ:

[1] CITES 2013. Fifteenth meeting of the Conference of the Parties. CITES Secretariat, Geneva
[2] http://en.wikipedia.org/wiki/Wildlife_trade#cite_note-2
[3] Jessica B. Izzo, PC Pets for a Price: Combating Online and Traditional Wildlife Crime Through International Harmonization and Authoritative Polices William and Mary Environmental Law and Policy Journal, Vol. 34 Iss. 3 (2010)
[4] http://www.havocscope.com/tag/wildlife-trafficking/

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ:

http://commons.wikimedia.org/wiki/File:WildlifeTrade1.JPG