Η εξαφάνιση των φυτών…

Στην Ομιλία του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου για τη Μεγάλη Παρασκευή, μια ομιλία που δεν είναι τόσο γνωστή, γίνεται αναφορά σε ένα άλλο δέντρο. «Αυτό το δέντρο αποτελεί την αιώνιο σωτηρία μου. Είναι η τροφή, το γαμήλιο δείπνο μου. Ανάμεσα στις δικές του ρίζες ρίχνω και εγώ βαθιά τις δικές μου ρίζες. Κάτω απ’ τα κλαδιά του αναπτύσσομαι και ανθίζω. Απολαμβάνω γύρω μου το θρόισμά του. Ξεφεύγω από τον καύσωνα και κατασκηνώνω στη σκιά του, στη δροσιά του βρίσκω την ανάπαυση. Ανθίζω με το άνθισμά του, οι καρποί του μου προσφέρουν την τέλεια χαρά… Αυτό το δέντρο είναι γλυκιά τροφή για την πείνα μου, πηγή ύδατος για τη δίψα μου, είναι ένδυμα για τη γυμνότητά μου. τα φύλλα του είναι άρτος ζωής… Είναι ο ευθύς δρόμος μου, η στενή μου οδός. είναι η κλίμαξ του Ιακώβ, άγγελοι την ανεβοκατεβαίνουν, ενώ ο Κύριος, αληθινά, στέκεται στην κορυφή της. Αυτό το Δέντρο, πελώριο όσο και ο ίδιος ο ουρανός, υψώνεται από τη γη ως τους ουρανούς, φυτό αθάνατο, στέρεα στέκεται μεταξύ ουρανού και γης, βάση για κάθε τι που υπάρχει, θεμέλιο του σύμπαντος, στήριγμα όλου του κόσμου, δεσμός όλης της κτίσεως, αυτό συγκρατεί την πολύπλοκη ανθρώπινη φύση. Με τις ρίζες γερά στηριγμένες στη γη, υψώνεται μέχρι τον έβδομο ουρανό…».²⁶ Αυτό το δέντρο δεν είναι τίποτε άλλο από τον ίδιο τον Χριστό μας. Στο δέντρο του Σταυρού. Αυτό το δέντρο ας έχουμε μέσα στην καρδιά μας και έτσι θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε και να προστατέψουμε και όλα τα άλλα δέντρα και φυτά της όλης Δημιουργίας.

Βλαστησάτω ἡ γῆ (Γεν. Α΄, 11). Μια φωνή, ένα πρόσταγμα του Θεού, που έγινε νόμος της φύσης και διατηρείται μέχρι σήμερα. Και αυτό γιατί παρά τα εκατομμύρια χρόνια που έχει ακουσθεί συνεχίζει να διατρέχει τον πλανήτη μας και θα συνεχίζει να τον διαπερνά μέχρι τη συντέλεια του σύμπαντος. Γι’ αυτό και εμείς, ας έχουμε ως υπόδειγμα την άμπελον την αληθινή, το ρόδον το αμάραντον και όλα τα ευώδη και καλλίμορφα άνθη –τους αγίους μας. Όπως μάς προτρέπει ο Μέγας Βασίλειος, ας ετοιμαζόμαστε γεμάτοι από καρπούς και αγαθά έργα, για να φυτευθούμε «ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν» να ἐξανθήσωμεν (Ψαλμ. 91, 14), μαζί με τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, εις τον οποίον ανήκει η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.²⁷

Απόσπασμα από το βιβλίο Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης.

Ανδρέας Χατζηχαμπής (2015). Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης. Λεμεσός: Εκδ. Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης, σελ. 65-67

Κεντρική σελίδα Ορθοδοξία και Περιβάλλον 

Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης