Οξίνιση των ωκεανών: Μια μεγάλη απειλή για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα

Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) τους τελευταίους αιώνες έχουν αυξηθεί σε τεράστιο βαθμό ως αποτέλεσμα της έντονης και αλόγιστης καύσης ορυκτών καυσίμων. Αυτή η αύξηση οφείλεται στην έντονη βιομηχανική ανάπτυξη που ξεκίνησε εκείνη την εποχή, γνωστή σε όλους μας ως “βιομηχανική επανάσταση”. Η αύξηση της συγκέντρωσης του CO₂, εκτός των γνωστών αρνητικών επιπτώσεων που έχει στο κλίμα λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας που προκαλεί, συντελεί και στην οξίνιση των ωκεανών, δηλαδή την πτώση του pH καθιστώντας τους ωκεανούς πιο όξινους [1,2] 
H δραματική πτώση του pH των ωκεανών είναι μία από τις τρεις βασικές απειλές που αντιμετωπίζουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα σε όλο τον πλανήτη, μαζί με την αύξηση της θερμοκρασίας και την πτώση των επιπέδων οξυγόνου [1]. Σύμφωνα με την τελευταία επίσημη αξιολόγηση των κλιματικών αλλαγών στις ΗΠΑ, ο ωκεανός είναι 30% πιο όξινος σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο διότι απορροφά το ένα τέταρτο του συνόλου των εκπομπών άνθρακα [3]. Αυτό αν και μπορεί να θεωρηθεί θετικό καθώς μειώνονται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη ζωή μας, έχει οδηγήσει σε αύξηση της οξύτητας των ωκεανών [1].
Η πιο σημαντική επιβάρυνση που προκαλεί είναι ότι μειώνει την ικανότητα πολλών οργανισμών να δεσμεύουν το ασβέστιο για την κατασκευή των σκελετών και των κελυφών τους [2]. Παραδείγματος χάρη στον Ειρηνικό Ωκεανό, τα ύδατα του ωκεανού έχουν γίνει τόσο όξινα που τα νεογέννητα όστρακα κυριολεκτικά διαλύονται στο νερό προτού καν τους δοθεί η ευκαιρία να αναπτυχθούν. Καθημερινά πολλά είδη της θαλάσσιας ζωής δίνουν έναν αγώνα επιβίωσης και προσαρμογής με τις αχιβάδες και τα όστρακα να αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες [3].  Επίσης, τα ολοένα και πιο όξινα νερά των ωκεανών σκοτώνουν τους βασιλικούς κάβουρες, όπως και κοραλλιογενείς υφάλους.[3]  Ο θάνατος των κοραλλιών και η καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων προκαλεί τεράστιες αλυσιδωτές επιδράσεις σε πάρα πολλά είδη που “κατοικούν” σε αυτούς, δηλαδή σχεδόν στο 25% των θαλάσσιων ειδών [2]!
Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούν για σοβαρές περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Οι αλλαγές που παρατηρούνται στη θάλασσα μπορούν να διαταράξουν άμεσα τις θαλάσσιες τροφικές αλυσίδες καθώς και έμμεσα τις τροφικές αλυσίδες στη ξηρά λόγω του σημαντικού αριθμού οργανισμών που εξαφανίζεται λόγω της οξίνισης [1,2,3,4]. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν είναι ακόμη πολύ αργά για να σταματήσει η οξίνιση των ωκεανών [1].
Εμείς όμως οι απλοί πολίτες τί μπορούμε να κάνουμε για τη μείωση έκλυσης του διοξειδίου του άνθρακα; Οι καθημερινές μας συνήθειες θα καθορίσουν πώς θα είναι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε, αλλά και τι περιβάλλον θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Είναι λάθος να ενισχύουμε την εξαφάνιση οποιουδήποτε είδους, αλλά έχουμε ηθική ευθύνη να τα προστατεύουμε από την εξαφάνιση που παρατηρείται εξαιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Είναι λοιπόν στο χέρι μας να σώσουμε τη θαλάσσια βιοποικιλότητα, μειώνοντας την παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα. Ας επιλέγουμε τις ηλεκτρικές λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας . Ας μην αφήνουμε την τηλεόραση, το στερεοφωνικό ή τον υπολογιστή σε αναμονή. Όταν βγαίνουμε από ένα δωμάτιο σβήνουμε τα φώτα που δεν χρειάζονται. Ας μην αφήνουμε το κινητό μας να φορτίζεται, όταν η μπαταρία είναι γεμάτη. Μπορούμε;

ΠΗΓΕΣ:
http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=533097
http://www.helmepacadets.gr/files/acidification_cadets.pdf
http://www.econews.gr/2014/05/29/oxinisi-okeanon-ostraka-115165/
http://www.dw.de/%CE%B1%CF%8D%CE%BE%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BF%CE%BE%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%89%CE%BA%CE%B5%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CE%BD/a-17276447