Προύνος η γλυκεία (Αμυγδαλιά)

Γνωστό και ως αθασιά. Φυλλοβόλος θάμνος ή δέντρο ύψους μέχρι 8 m (τα κλαδιά των δέντρων σε άγρια κατάσταση με αγκάθια). Φύλλα κατ’ εναλλαγή, απλά, λογχοειδή ή επιμήκη, πριονωτά. Άνθη ερμαφρόδιτα, πενταμερή, συνήθως 1-4 μαζί, λευκά ή ρόδινα. Στήμονες πολυάριθμοι.

Ανθίζει από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο. Σπέρματα 1-2, πικρά στα άγρια φυτά, γλυκά στα καλλιεργούμενα. Ωρίμανση τον Ιούλιο μέχρι τον Αύγουστο. Είδος της κεντρικής και ΝΔ Ασίας που καλλιεργείται στην Ευρώπη τόσο για τους καρπούς του όσο και ως καλλωπιστικό. Στην Κύπρο καλλιεργείται για τους καρπούς του. Το συναντούμε ως δραπέτη καλλιέργειας σε υψόμετρο 0 – 1500m). Πολλαπλασιάζεται με σπέρματα και είναι πολύ κοσμητικό, ιδιαίτερα για τα πανέμορφα άνθη του  που εμφανίζονται πριν τα φύλλα.

Η αμυγδαλιά θεωρείται από τα ανθεκτικότερα στην ξηρασία καρποφόρα δένδρα. Υπάρχουν όμως ποικιλίες λίγο και άλλες πολύ ανθεκτικές (όπως η ποικιλία Ρέτσου). Οι ευνοϊκοί τύποι εδαφών είναι ανάλογοι με το είδος τού υποκειμένου επάνω στο οποίο εμβολιάζεται η Αμυγδαλιά. Γενικά όμως η αμυγδαλιά κάνει σχεδόν σε όλα τα είδη εδαφών, ακόμη και σε πετρώδη και με μεγάλη κλίση εδάφη.Οι ιδανικότερες κλιματολογικές συνθήκες για την καλλιέργεια της αμυγδαλιάς είναι οι μεσογειακές με τις ακόλουθες ιδιομορφίες: βραχύχρονο φθινόπωρο, βροχερό και ψυχρό χειμώνα χωρίς όμως ακραίες θερμοκρασίες, απότομη ανύψωση της θερμοκρασίας την άνοιξη, χωρίς παγετούς, θερμό καλοκαίρι χωρίς βροχές και φθινόπωρο χωρίς βροχές επίσης.

Το δημώδες όνομα αθασιά προήλθε από τη Θασίαν αμυγδαλήν (από το νησί Θάσος). Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Φυλλίδα, κόρη του βασιλιά της Θράκης, αγάπησε τον Δημόφωντα (γιο του Θησέα), ο οποίος κατά την επιστροφή του από την Τροία κατέληξε στην Θράκη. Ο Δημοφών παντρεύτηκε τη Φυλλίδα ωστόσο νοσταλγούσε την Αθήνα και πήγε εκεί για επίσκεψη. Η Φυλλίδα πέθανε καθώς τον περίμενε πολλά χρόνια να επιστρέψει. Οι θεοί τη λυπήθηκαν και την μεταμόρφωσαν σε αμυγδαλιά, καθιστώντας την ως ένα σύμβολο ελπίδας. Όταν επέστρεψε ο Δημοφών βρήκε το δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη, αγκάλιασε τον κορμό και το δέντρο άνθισε ξαφνικά συμβολίζοντας έτσι την αγάπη που δεν υποτάσσεται στον θάνατο. Στην Κύπρο έχουμε την πιο κάτω παροιμία για την αθασιά: «Η στρηνιαρκά η αθασιά αθκιεί που το Γεννάρη»

Λόγω της φυσικής επιλογής η συντριπτική πλειονότητα των αμυγδάλων των αγριαμυγδαλιών είχε πολύ πικρή γεύση, ώστε να αποφεύγεται το τσιμπολόγημα τους από τα πουλιά (δεν αποτελούσε συνειδητή επιλογή, απλώς τα πικρά αμύγδαλα αποκτούσαν με αυτόν τον τρόπο απογόνους). Η ανθρώπινη παρέμβαση μέσω της τεχνητής επιλογής επέλεξε τους ελάχιστους άπικρους καρπούς και τους καλλιέργησε συστηματικά, έτσι σήμερα έχουμε πολλούς άπικρους καρπούς και ελάχιστους πικρούς. Τα αμύγδαλα περιέχουν μικρό ποσοστό πρωτεΐνης, σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου, και βιταμινών Β καθώς και υψηλό ποσοστό λιπαρών ουσιών.

Η ψίχα των γλυκών αμυγδάλων χρησιμοποιείται για διακόσμιση ή ως συστατικό για γεύση σε εδέσματα, είδη ζαχαροπλαστικής και ζυμαρικά. Το αμυγδαλέλαιο και ο χυμός των αμυγδάλων χρησιμοποιούνται στην αρωματοποιία, τη φαρμακευτική, στην παραγωγή σουμάδας και για τον αρωματισμό ηδύποτων, κρασιού, σιροπιών και γλυκών.

Όλο και περισσότερο, κάθε απόφαση μας, ατομική ή μέσα στην οικογένεια μας, στην εργασία ή στο σχολείο μας έχει σημαντικό αντίκτυπο στο φυσικό περιβάλλον. Οι καθημερινές μας συνήθειες θα καθορίσουν πώς θα είναι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε, αλλά και τι περιβάλλον θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Ένα πανέμορφο δέντρο με μια πανέμορφη ιστορία. Ας προσπαθήσουμε μαζί με την ιστορία των τόσων αιώνων που κρύβει να διατηρήσουμε και το ίδιο το φυτό. Ένα φυτό προπομπός της άνοιξης αξίζει να διαφυλακτεί και για τις επόμενες γενιές. Μπορούμε να το διαφυλάξουμε;

ΠΗΓΕΣ:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BC%CF%85%CE%B3%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%AC
Δέντρα και Θάμνοι στην Κύπρο
Στην Άκρη του Δρόμου

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ:
https://visitkythera.com/el/amygdalia/