Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας & Εκπαίδευσης – Κυκπεε
Ο όφις είναι εκείνος που κατειλημμένος από το διάβολο χρησιμοποιείται ως μέσο για την προσέγγιση της Εύας. Παρασύροντας στην αμαρτία τους πρωτόπλαστους, και μαζί μ’ αυτούς και όλη τη κτίση, μια και «πᾶσα η κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει», τούς αποστέρησε τη Θεία χάρη, τούς απογύμνωσε από τη δοτή δόξα τους, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται εχθρικά από τα άλογα ζώα. «Τά θηρία καί πάντα τά ζῷα τῆς γῆς, γυμνωθέντα τοῦτον τῆς πρώην θεασάμενα δόξης καταφρονήσαντα αὐτοῦ, ἐτραχύνθησαν ἅπαντα εὐθύς κατ᾿ αὐτοῦ».7 Τα ζώα ετραχύνθησαν κατά του ανθρώπου, γιατί ο άνθρωπος με την αμαρτία διέρρηξε την ενότητα του με το Θεό, αιτία που διέρρηξε και τη σχέση του και με τα ζώα. Διότι τα ζώα και όλα τα όντα αναβλύζουν από μέσα τους τον ενοποιητικό λόγο, την αιτία της δημιουργίας τους. Όπως ο Άγιος Μάξιμος αναφέρει «με διαφορετική σε κάθε ον μορφή η αιτία που τα δημιούργησε τα ενοποιεί όλα, καθένα ξεχωριστά και μεταξύ τους».8
Άλλο περιστατικό από τα πολλά που δείχνουν την επήρεια του διαβόλου στα ζώα είναι και το επόμενο: Ο Άγιος Μόδεστος, πατριάρχης Ιεροσολύμων, όταν δηλητηριάστηκαν τα ζώα ενός Ιεροσολυμίτη με τη συνέργεια του δαίμονος, μετά από προσευχή, τα ανέστησε, θανάτωσε το φίδι, που δηλητηρίασε το νερό τους, και έδειξε το δαίμονα στους παρευρισκόμενους ο οποίος εμφανίσθηκε ως σκύλος.9
Απόσπασμα από το βιβλίο Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης.
Ανδρέας Χατζηχαμπής (2015). Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης. Λεμεσός: Εκδ. Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης, σελ. 79-80
Κεντρική σελίδα Ορθοδοξία και Περιβάλλον
Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης
