Τα ζώα στερούμενα της ελευθερίας και του λογικού, έχουν ως σκοπό της παρουσίας τους και της δημιουργίας τους όχι μόνο την εξυπηρέτηση των αναγκών του ανθρώπου, όπως τα ζώα που χρησιμεύουν ως τροφή ή ως μέσα βοηθητικά, αλλά χρησιμοποιούνται και ως μέσα για την ωφέλεια της ψυχής μας. Βασική ιδέα της διδασκαλίας της Εκκλησίας, είναι ότι ο Θεός δημιουργεί το χρήσιμο και αναγκαίο για τον άνθρωπο έτσι που, όπως λέγει ο Ι. Δαμασκηνός δεν υπάρχει κανένα ζώο ή φυτό που να μην έβαλε μέσα του ο Δημιουργός κάποια χρήσιμη ενέργεια για την ικανοποίηση των αναγκών των ανθρώπων «οὐκ ἔστιν οὐδὲν ζῶον, οὐδὲ φυτὸν, ἐν ᾧ οὐκ ἐνέργειάν τινα τῇ τῶν ἀνθρώπων χρείᾳ χρησιμεύουσαν ὁ Δημιουργὸς ἐναπέθετο». Επιπλέον, τα δημιούργησε και ως δώρα για την ευχαρίστησή μας «πρὸς τέρψιν ημῖν δεδωρημένα» για την αληθινή ψυχαγωγία, χαρά και ευφροσύνη του ανθρώπου, ώστε με τη μελέτη του πλήθους, του μεγέθους και της ομορφιάς των δημιουργημάτων να οδηγείται ο άνθρωπος στην αληθινή γνώση του Θεού, αναδεικνύοντας το σύμπαν σ’ ένα απέραντο σχολείο θεογνωσίας.3
Απόσπασμα από το βιβλίο Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης.
Ανδρέας Χατζηχαμπής (2015). Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης. Λεμεσός: Εκδ. Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης, σελ. 74-75
Κεντρική σελίδα Ορθοδοξία και Περιβάλλον
Βιοηθική του Περιβάλλοντος: Η ορθόδοξη προσέγγιση της κτίσης